Verbum

причёсываться возвр., страд. прычэ́свацца, зачэ́свацца.

причи́на прычы́на, -ны ж.;

причи́на порожда́ет сле́дствие прычы́на параджа́е вы́нік;

уважи́тельная причи́на ува́жлівая прычы́на;

по той причи́не па той прычы́не (з той прычы́ны);

не без причи́ны не без прычы́ны;

нет никако́й причи́ны няма́ нія́кай прычы́ны;

без вся́кой причи́ны без уся́кай прычы́ны.

причинда́лы прост. прычында́лы, -да́лаў ед. нет.

причине́ние прычыне́нне, -ння ср., прынясе́нне, -ння ср.;

причине́ние поте́рь прычыне́нне страт;

причинённый прычы́нены; зро́блены; прыне́сены; см. причини́ть;

причини́ть сов. прычыні́ць; (сделать) зрабі́ць; (принести) прыне́сці.

причи́нность филос. прычы́ннасць, -ці ж.;

причи́нно-сле́дственный филос. прычы́нна-выніко́вы.

причи́нный в разн. знач. прычы́нны;

причи́нная связь прычы́нная су́вязь.

причиня́ть несов. прычыня́ць; (делать) рабі́ць; (приносить) прыно́сіць;