Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прице́пщица прычэ́пшчыца, -цы ж.

прицы́кнуть сов., прост. цы́кнуць.

прича́л м.

1. (действие) прыча́л, -лу м., прыча́льванне, -ння ср.;

2. (канат, место) прыча́л, -ла м.;

прича́ленный прыча́лены;

прича́ливание прыча́льванне, -ння ср.;

прича́ливать несов.

1. (привязывать) прыча́льваць, прывя́зваць;

прича́ливать ба́рку к бе́регу прыча́льваць (прывя́зваць) ба́рку да бе́рага;

2. (приставать) прыча́льваць, прыстава́ць;

парохо́д прича́ливал к при́стани парахо́д прыча́льваў (прыстава́ў) да пры́стані;

прича́ливаться страд. прыча́львацца, прывя́звацца; см. прича́ливать 1;

прича́лить сов.

1. (привязать) прыча́ліць, прывяза́ць, мног. папрывя́зваць;

2. (пристать) прыча́ліць, прыста́ць; см. прича́ливать;

прича́льный прыча́льны;

прича́льный кана́т прыча́льны кана́т;

прича́льная ма́чта прыча́льная ма́чта.

причаро́ванный прычарава́ны, прыва́блены;