Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

приве́рженный прыхі́льны; адда́ны.

приверну́ть сов.

1. в разн. знач. прыкруці́ць, мног. папрыкру́чваць;

приверну́ть га́йку прыкруці́ць га́йку;

приверну́ть фити́ль в ла́мпе прыкруці́ць кнот у ля́мпе;

2. воен. прывярну́ць;

приверну́ть носки́ прывярну́ць наскі́;

3. разг. (повернув, подъехать к чему-л.) прывярну́ць;

приверну́ться прыкруці́цца.

приверста́ть сов. прывярста́ць;

приверте́ть сов., в разн. знач. прыкруці́ць.

приве́рченный прыкру́чаны; см. приверте́ть.

приве́с м., с.-х. прыбаўле́нне ў вазе́;

приве́с скота́ прыбаўле́нне жывёлы ў вазе́.

приве́сить сов.

1. прыве́сіць; (прицепить) прычапі́ць, мног. папрычэ́пліваць;

2. (прибавить к весу) дава́жыць;

приве́ска ж., разг.

1. прыве́шванне, -ння ср.; прычэ́пліванне, -ння ср.;

2. дава́жванне, -ння ср.; см. приве́шивать;

3. (то, что привешено как украшение) прыве́ска, -кі ж.;

привесно́й прывясны́; прычапны́; віся́чы;

привесно́й замо́к віся́чы (прывясны́) замо́к;