искупа́тьII несов. (вину) загла́джваць.
искупа́тьсяI сов. (выкупаться) разг. вы́купацца, пакупа́цца.
искупа́тьсяII несов., возвр., страд. (о вине, проступке) загла́джвацца.
искупи́тель уст. збаві́цель, -ля м.; (спаситель, избавитель — ещё) вызвалі́цель, -ля м., выратава́льнік, -ка м.;
искупи́тельница збаві́целька, -кі ж.; вызвалі́цельніца, -цы ж., выратава́льніца, -цы ж.;
искупи́тельный збаві́цельны; вызвалі́цельны, выратава́льны;
искупи́ть сов., разг. вы́купіць, загла́дзіць;
искупи́ться вы́купіцца, загла́дзіцца;
искупле́ние збаве́нне, -ння ср., выкупле́нне, -ння ср., загла́джванне, -ння ср.;
искуплённый зба́ўлены, вы́куплены, загла́джаны.