Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

притяза́ние ср. дамага́нне, -ння ср.; (претензия) прэтэ́нзія, -зіі ж.;

име́ть притяза́ние на что́-л. мець прэтэ́нзію на што-не́будзь (дамага́цца чаго́е́будзь);

уме́рить свои́ притяза́ния зме́ншыць (стрыма́ць) свае́ дамага́нні (прэтэ́нзіі);

притяза́тельный дамага́льны, з прэтэ́нзіяй;

притяза́ть несов., книжн., уст. дамага́цца (чаго); (претендовать) прэтэндава́ць.

притя́нутый прыця́гнуты, мног. папрыця́гваны;

притяну́ть сов., прям., перен. прыцягну́ць, мног. папрыця́гваць; см. притя́гивать;

притяну́ть за во́лосы (за́ уши) прыцягну́ць за валасы́ (за ву́шы);

притяну́ться прыцягну́цца.

приуба́вить сов., разг. (тро́хі) зме́ншыць, (тро́хі) уба́віць.

приубра́ть сов., разг. (тро́хі) прыбра́ць;

приубра́ться

1. разг. прыбра́ць;

2. (приодеться) прост. прыбра́цца.

приугото́вить сов., книжн., уст. падрыхтава́ць;