Verbum

притруси́ть​^I сов., прост. (припорошить) прыцерушы́ць, мног. папрыцяру́шваць, прыпарушы́ць, мног. папрыпару́шваць.

притруси́ть​^II сов., прост. (приехать рысцой) прытру́хаць.

притру́шенный прыцяру́шаны, мног. папрыцяру́шваны, прыпару́шаны, мног. папрыпару́шваны;

притру́шивать несов. прыцяру́шваць, прыпару́шваць;

притру́шиваться страд. прыцяру́швацца, прыпару́швацца.

притули́ть сов., прост. прытулі́ць;

притули́ться прытулі́цца.

притупи́ть сов., прям., перен. прытупі́ць; см. притупля́ть;

притупи́ться прытупі́цца;

притупле́ние прытупле́нне, -ння ср.; неоконч. прыту́пліванне, -ння ср.