Verbum

приторочи́ть сов., воен., охотн. прытаро́чыць.

приторцева́ть сов., плотн., стол. прытарцава́ць.

приторцо́ванный прытарцава́ны;

приторцо́вывать несов. прытарцо́ўваць;

приторцо́вываться страд. прытарцо́ўвацца.

прито́ченный прыто́чаны;

приточи́ть сов., техн. прытачы́ць.

прито́чка ж., техн. прыто́чка, -кі ж., прыто́чванне, -ння ср.

прито́чный геогр. прыто́кавы.

притра́ва ж.

1. (действие) прыву́чванне, -ння ср., вымуштро́ўванне, -ння ср.;

2. (привада) прына́да, -ды ж., прына́джванне, -ння ср.;