Verbum

присюсю́кивать несов., разг. прысюсю́кваць.

прися́га прыся́га, -гі ж.;

принесе́ние прися́ги прынясе́нне прыся́гі (прысяга́нне);

ло́жная прися́га непраўдзі́вая (фальшы́вая) прыся́га;

приводи́ть к прися́ге прыво́дзіць да прыся́гі;

присяга́ть несов. прысяга́ць;

присяга́ть в ве́рности прысяга́ць на ве́рнасць;

присягну́ть сов. прысягну́ць; см. присяга́ть.

прися́дка разг.

1. прыся́дка, -кі ж.;

2. (в танке) пры́сядкі, -дак ед. нет.

прися́жный

1. (принявший присягу) уст. прыся́жны;

прися́жные заседа́тели уст. прыся́жныя засяда́целі;

прися́жный пове́ренный уст. прыся́жны паве́раны;

2. разг. заўзя́ты; (всегдашний) заўсёдны;

прися́жный шутни́к заўзя́ты жартаўні́к;

3. сущ., уст. прыся́жны, -нага м.;

суд прися́жных суд прыся́жных.

притаба́нить сов., мор. прытаба́ніць.

притаёжный прытае́жны.

притаённый прыто́ены.

прита́ивание прыто́йванне, -ння ср.;