Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

пристыжённый прысаро́млены.

пристыко́ванный прыстыкава́ны;

пристыкова́ть сов. прыстыкава́ць;

пристыкова́ться прыстыкава́цца;

пристыко́вка прыстыко́ўка, -кі ж.;

пристыко́вывание прыстыко́ўванне, -ння ср.;

пристыко́вывать несов. прыстыко́ўваць;

пристыко́вываться возвр., страд. прыстыко́ўвацца.

присты́нуть и присты́ть сов., прост. прысты́ць.

пристя́жка ж.

1. (вид запряжки) прыпрэ́жка, -кі ж.;

2. (упряжь для пристяжной лошади) во́рчык, -ка м.;

запряга́ть в пристя́жку запрага́ць на во́рчык;

запря́чь ло́шадь в пра́вую пристя́жку запрэ́гчы (прыпрэ́гчы) каня́ на пра́вы во́рчык, прыпрэ́гчы каня́ спра́ва;

ходи́ть на пристя́жке хадзі́ць на во́рчыку (у прыпрэ́жцы);

3. см. пристяжна́я;