Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

пристанцио́нный прыстанцы́йны.

при́стань ж.

1. пры́стань, -ні ж.;

2. перен., уст. прыста́нак, -нку м., прыста́нішча, -шча ср.;

ти́хая при́стань ці́хі прыста́нак, ці́хае прыста́нішча.

приста́ть сов.

1. прыста́ць; (о липких и красящих веществах) узя́цца (за што); (прилипнуть) прылі́пнуць;

2. (о болезни) разг. прыста́ць;

3. (обратиться с назойливой просьбой) разг. прыста́ць; прычапі́цца;

4. (присоединиться) прыста́ць, далучы́цца;

5. (причалить) прыста́ць, прыча́ліць; см. пристава́ть;

6. (остановиться, расположиться) прост., уст. спыні́цца;

7. (быть к лицу) уст. прыста́ць, быць да тва́ру;

ей не приста́л э́тот наря́д ёй не да тва́ру гэ́ты ўбор;

8. (приличествовать) падыхо́дзіць, пасава́ць;

э́то ему́ не приста́ло гэ́та яму́ не падыхо́дзіць (не пасу́е);

9. (устать, утомиться) прыста́ць, стамі́цца;

как ба́нный лист приста́ть прылі́п як смала́; прычапі́ўся як п’я́ны да пло́ту;

с ножо́м к го́рлу приста́ть з нажо́м да го́рла прыста́ць.

приство́льный прыство́льны.

пристега́ть сов. (пришить крупными стежками, приметать) прыфастрыгава́ць, мног. папрыфастрыго́ўваць; прышы́ць, мног. папрышыва́ць.

пристегну́ть сов.

1. (застегнуть) прышпілі́ць;

2. перен. прыблы́таць, прыцягну́ць;

пристежно́й прышпільны́; (пристёгнутый) прышпі́лены;

пристежно́й воротничо́к прышпільны́ каўне́рык.

пристепно́й прыстэ́павы;

пристепна́я полоса́ геогр. прыстэ́павая паласа́.

пристёганный (к пристега́ть) прыфастрыгава́ны, мног. папрыфастрыго́ўваны; прышы́ты, мног. папрышыва́ны.

пристёгиваниеI прыфастрыго́ўванне, -ння ср.; прышыва́нне, -ння ср.; см. пристёгиватьI.