Verbum

приспе́ть сов.

1. (подоспеть) прост. надысці́, падаспе́ць;

2. (настать) разг. надысці́, наста́ць;

час его́ приспе́л час яго́ надышо́ў (наста́ў).

приспе́шник книжн. памага́ты, -тага м.; саўдзе́льнік, -ка м.;

приспе́шница памага́тая, -тай ж.; саўдзе́льніца, -цы ж.

приспе́шничать несов., презр. прыслу́жвацца (перад кім), удыга́ць (перад кім).

приспи́чить сов., безл., прост. прыспі́чыць;

приспи́чило е́хать сего́дня прыспі́чыла е́хаць сёння.

приспоса́бливать несов. прыстасо́ўваць;

приспоса́бливаться возвр., страд. прыстасо́ўвацца.

приспосо́бить сов. прыстасава́ць;

приспосо́биться прыстасава́цца.

приспособле́нец прыстасава́нец, -нца м.