Verbum

приседа́ние прысяда́нне, -ння ср.;

приседа́ть несов. прысяда́ць.

приселённый прысе́лены;

присели́ть сов. прысялі́ць;

присели́ться прысялі́цца;

приселя́ть несов. прысяля́ць;

приселя́ться возвр., страд. прысяля́цца.

присемени́ть сов., разг. прыту́паць, прытэ́паць.

присе́ст уст. прысе́ст, -ту м.;

◊

в оди́н присе́ст, за оди́н присе́ст за адзі́н раз (прысе́ст), адны́м за́хадам.

присе́сть сов. прысе́сці, мног. папрысяда́ць.