Verbum

анлайнавы слоўнік

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні

а б в г д е ё ж з и й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ э ю я -

а в е ё и л н о р с т у ф х ч ш ы ь э ю я

а е ж и о у ы ю я

присва́танный прысва́таны, пасва́таны;

присва́тать сов., разг., уст. прысва́таць, пасва́таць;

присва́таться разг., уст. прысва́тацца, пасва́тацца;

присва́тывать несов. прысва́тваць, сва́таць;

присва́тываться

1. (к присва́таться) разг., уст. прысва́твацца, сва́тацца;

2. страд. (к присва́тывать) прысва́твацца, сва́тацца.

при́свист в разн. знач. пры́свіст, -ту м.;

говори́ть с при́свистом гавары́ць з пры́свістам.

присви́стнуть сов. прысві́снуць;

присви́стывание прысві́стванне, -ння ср.;

присви́стывать несов., в разн. знач. прысві́стваць.

присвое́ние

1. (захват) прысвае́нне, -ння ср., прыўла́шчванне, -ння ср.,

2. (звания и т. п.) прысвае́нне, -ння ср.; нада́нне, -ння ср.;

присвое́ние почётного зва́ния «Заслу́женный де́ятель иску́сств Респу́блики Беларусь» прысвае́нне (нада́нне) ганаро́вага зва́ння «Заслу́жаны дзе́яч маста́цтваў Рэспу́блікі Беларусь».