Verbum

припи́ливать несов. прыпіло́ўваць, падпіло́ўваць.

припили́ть сов. (пиля, подогнать, приладить) прыпілава́ць, падпілава́ць.

припило́вка ж. прыпіло́ўка, -кі ж., падпіло́ўка, -кі ж.; неоконч. прыпіло́ўванне, -ння ср., падпіло́ўванне, -ння ср.

припира́ть несов. (прислонять) прыпіра́ць; см. припере́ть;

припира́ться возвр., страд. прыпіра́цца.

припи́санный в разн. знач. прыпі́саны, мног. папрыпі́сваны;

приписа́ть сов., в разн. знач. прыпіса́ць, мног. папрыпі́сваць;

приписа́ть ци́фру прыпіса́ць лі́чбу;

приписа́ть к избира́тельному уча́стку прыпіса́ць да вы́барчага ўча́стка;

приписа́ть себе́ чужи́е заслу́ги прыпіса́ць сабе́ чужы́я заслу́гі;

приписа́ть ли́шнее прыпіса́ць лі́шняе;

приписа́ться прыпіса́цца;

припи́ска ж.

1. (действие) прыпі́ска, -кі ж., прыпі́сванне, -ння ср.;

2. (то, что приписано) прыпі́ска, -кі ж.;

приписни́к разг. прыпісні́к, -ка́ м.;