Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

припа́сы мн. прыпа́сы, -саў;

боевы́е припа́сы воен. баявы́я прыпа́сы.

припа́ханный прыара́ны;

припаха́ть сов. прыара́ць.

припа́хиватьI несов., разг. прыпа́хваць.

припа́хиватьII несов. прыво́рваць.

припа́янный прыпая́ны, прылітава́ны;

припая́ть сов.

1. (приделать, прикрепить посредством пайки) прыпая́ць, мног. папрыпа́йваць, уст. прылітава́ць;

2. перен., прост. (употребляется с оттенком усиления в значении: дать, назначить, определить какое-л. наказание) прыпая́ць;

припая́ться прыпая́цца, прылітава́цца.

припе́в в разн. знач. прыпе́ў, -пе́ву м.;

припева́ние прыпява́нне, -ння ср.;