припаса́ние прызапа́шванне, -ння ср.;
припаса́ть несов. прызапа́шваць;
припаса́ться страд. прызапа́швацца;
припасённый прызапа́шаны.
припасо́ванный техн. прыпасава́ны;
припасова́ть сов., ав., техн. прыпасава́ць;
припасо́вка ж., техн. прыпасо́ўка, -кі ж.; прыпасава́нне, -ння ср.; неоконч. прыпасо́ўванне, -ння ср.;
припасо́вывать несов. прыпасо́ўваць;
припасо́вываться страд. прыпасо́ўвацца.
припа́сть сов.
1. (приникнуть) прыпа́сці; (прижаться) прытулі́цца, мног. папрыту́львацца; см. припада́ть 1;
2. разг., уст. (появиться, проявиться с силой) напа́сці, з’яві́цца, паяві́цца;
припа́ла охо́та напа́ла (з’яві́лася, паяві́лася) ахво́та.