Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

приохо́чиваться возвр., страд. прыахво́чвацца, заахво́чвацца.

припада́ть несов.

1. (приникать) прыпада́ць; (прижиматься) тулі́цца, прыту́львацца;

припада́ть к земле́ прыпада́ць да зямлі́;

припада́ть к груди́ прыпада́ць (тулі́цца, прыту́львацца) да грудзе́й;

припада́ть на коле́ни прыпада́ць на кале́ні;

2. разг. (прихрамывать) наку́льгваць, кульга́ць;

припада́ть на ле́вую но́гу наку́льгваць (кульга́ць) на ле́вую нагу́;

3. прост., уст. (болеть, недомогать) хварэ́ць; прыхво́рваць;

припада́ть к нога́м (к стопа́м) книжн., уст. кі́дацца ў но́гі.

припа́док прыпа́дак, -дку м.;

припа́дочная сущ., разг. прыпа́дачная, -най ж.;

припа́дочный

1. прил. (к припа́док) прыпа́дачны;

припа́дочные явле́ния прыпа́дачныя з’я́вы;

2. разг. (страдающий припадками какой-л. болезни) прыпа́дачны;

припа́дочный больно́й прыпа́дачны хво́ры;

3. сущ., разг. прыпа́дачны, -нага м.;

пала́та для припа́дочных пала́та для прыпа́дачных.

припа́ивание прыпа́йванне, -ння ср., уст. прыліто́ўванне, -ння ср.;

припа́ивать несов. прыпа́йваць, уст. прыліто́ўваць; см. припая́ть 1;

припа́иваться возвр., страд. прыпа́йвацца, уст. прыліто́ўвацца.

припа́й спец. прыпа́й, -па́ю м.

припа́йка ж.

1. (действие) прыпа́йка, -кі ж., прыпа́йванне, -ння ср., уст. прыліто́ўванне, -ння ср.;

2. (припаянная часть) прыпа́йка, -кі ж., уст. прыліто́ўка, -кі ж.;