Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

испра́вленный

1. папра́ўлены, адрамантава́ны;

2. вы́праўлены; папра́ўлены; см. испра́вить;

исправля́ть несов.

1. (чинить) папраўля́ць, рамантава́ць;

2. (устранять недостатки) выпраўля́ць; (вносить поправки) пра́віць;

3. (обязанности) выко́нваць;

исправля́ться

1. выпраўля́цца;

2. страд. папраўля́цца, рамантава́цца; выпраўля́цца; пра́віцца; выко́нвацца; см. исправля́ть.

испра́вник дорев. спра́ўнік, -ка м.

испра́вно нареч. спра́ўна;

испра́вность спра́ўнасць, -ці ж.;

в испра́вности цэ́лы, спра́ўны, непашко́джаны;

испра́вный спра́ўны; цэ́лы, непашко́джаны.

испражне́ние (действие) выпаражне́нне, -ння ср., спаражне́нне, -ння ср.;

испражне́ния ед. нет (экскременты) кал, род. ка́лу м., мн. нет; экскрэме́нты, -таў ед. нет;

испражни́ться сов. вы́паражніцца, спаражні́цца;