примени́ть сов.
1. (приложить) прымяні́ць; (употребить) ужы́ць; (использовать) вы́карыстаць, скарыста́ць;
примени́ть статью́ зако́на прымяні́ць арты́кул зако́на;
примени́ть на пра́ктике ужы́ць (вы́карыстаць, скарыста́ць) на пра́ктыцы;
2. (приспособить) прыстасава́ць;
примени́ться прыстасава́цца;
примени́ться к ме́стности прыстасава́цца да мясцо́васці;
применя́емость ж. прымяня́льнасць, -ці ж.; (распространённость употребления) пашы́ранасць ужыва́ння (выкарыста́ння, скарыста́ння);
применя́ть несов.
1. (прилагать) прымяня́ць; (употреблять) ужыва́ць; (использовать) выкарысто́ўваць, скарысто́ўваць;
2. (приспособлять) прыстасо́ўваць; см. примени́ть;
применя́ться
1. прыстасо́ўвацца; см. примени́ться;
2. страд. прымяня́цца; ужыва́цца; выкарысто́ўвацца, скарысто́ўвацца; прыстасо́ўвацца; см. применя́ть.
приме́р
1. (образец) пры́клад, -ду м., узо́р, -ру м.;
приме́р му́жества пры́клад (узо́р) му́жнасці;
взять для приме́ра узя́ць для пры́кладу (за ўзор);
он явля́ется для нас приме́ром ён з’яўля́ецца для нас узо́рам (пры́кладам);
2. (частный случай) пры́клад, -ду м.;
приведём приме́р прывядзём (во́зьмем) пры́клад;
3. мат. пры́клад, -ду м.;
реше́ние приме́ров рашэ́нне пры́кладаў;
◊
для приме́ра для пры́кладу;
к приме́ру сказа́ть напры́клад;
4. не в приме́р а) (кому, чему) не то́е што (хто, што), не так як (хто, што) ставится в середине или в конце предложения и выделяется запятыми; (в отличие) у адро́зненне (ад каго, чаго); (в противоположность) у супрацьле́гласць (каму, чаму); не ў пры́клад (каму, чаму);
не в приме́р про́чим не то́е што (не так як) і́ншыя; б) (гораздо) зна́чна; (несравненно) непараўна́на;
его́ расска́з не в приме́р интере́снее яго́ раска́з (апо́вед) зна́чна (непараўна́на) цікаве́йшы.
примере́щиться сов., разг. зда́цца; (показаться) паказа́цца.
примерза́ть несов. прымярза́ць.
приме́ривание прыме́рванне, -ння ср.;