Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прони́зываться страд.

1. прані́звацца, пралы́гвацца, праця́гвацца;

2. прабіва́цца, прайма́цца, прако́лвацца, праціна́цца;

3. прайма́цца, прані́звацца; см. прони́зывать;

прони́зывающе нареч. прані́зліва;

прони́зывающий

1. прич. які́ (што) прані́звае, які́ (што) пралы́гвае, які́ (што) праця́гвае; які́ (што) прабіва́е, які́ (што) прайма́е, які́ (што) прако́лвае, які́ (што) праціна́е; см. прони́зывать;

2. прил. прані́злівы.

про́низь ж., уст.

1. (бисерина) па́церка, -кі ж.;

2. (нитка с бусами и т. п.) ні́зка, -кі ж., шнуро́к, -рка́ м.;

про́низь же́мчуга ні́зка (шнуро́к) жэ́мчугу, па́церкі.

проника́ние

1. праніка́нне, -ння ср.; прахо́джанне, -ння ср.; трапля́нне, -ння ср., папада́нне, -ння ср.; прасо́чванне, -ння ср.; прабіра́нне, -ння ср.; пракра́дванне, -ння ср.;

2. перен. (распространение, укрепление) праніка́нне, -ння ср., прасяка́нне, -ння ср.; см. проника́ть;

проника́ть несов.

1. праніка́ць; (проходить) прахо́дзіць; (попадать) трапля́ць, папада́ць; (просачиваться) прасо́чвацца; (пробираться) прабіра́цца; (прокрадываться) пракра́двацца;

2. перен. (распространяться, укрепляться) праніка́ць, прасяка́ць; см. прони́кнуть.

проника́ться несов. праніка́цца, прасяка́цца;

проника́ться созна́нием до́лга прасяка́цца ўсведамле́ннем абавя́зку.

проника́ющий

1. прич. які́ (што) праніка́е; які́ (што) прахо́дзіць; які́ (што) трапля́е, які́ (што) папада́е; які́ (што) прасо́чваецца; які́ (што) прабіра́ецца; які́ (што) пракра́дваецца; які́ (што) прасяка́е; см. проника́ть;

2. прил. праніка́льны.

проникнове́ние ср.

1. (действие) пранікне́нне, -ння ср.; неоконч. праніка́нне, -ння ср.; прахо́джанне, -ння ср.; трапля́нне, -ння ср., папада́нне, -ння ср.; прасо́чванне, -ння ср.; пракра́дванне, -ння ср.; прасяка́нне, -ння ср.; см. проника́ть;

2. (проникновенность) прані́клівасць, -ці ж.; шчы́расць, -ці ж.; сардэ́чнасць, -ці ж.;

проникнове́нно нареч. прані́кліва; шчы́ра; сардэ́чна;