Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

налага́ться страд. наклада́цца, накла́двацца.

нала́дить сов.

1. нала́дзіць, мног. панала́джваць; (привести в порядок — ещё) упара́дкаваць;

2. (заладить) прост. зала́дзіць;

нала́дить своё зала́дзіць сваё;

нала́диться

1. нала́дзіцца; упара́дкавацца;

2. (повадиться) прост. уна́дзіцца; (приспособиться, приноровиться) прыстасава́цца;

нала́дка ж., техн. нала́дка, -кі ж., нала́джванне, -ння ср.;

нала́дочный техн. нала́дачны;

нала́дчик техн. нала́дчык, -ка м.;

нала́дчица нала́дчыца, -цы ж.

нала́женность нала́джанасць, -ці ж.;

нала́женный нала́джаны; упара́дкаваны;

нала́живание нала́джванне, -ння ср.; упара́дкаванне, -ння ср.;