прилуня́ться
Verbum
анлайнавы слоўнікприлуча́ть
прилуча́ться
1. здара́цца, выпада́ць;
2. прылуча́цца, трапля́цца;
3.
прилучи́ть
прилучи́ться
1. (случиться, произойти) зда́рыцца;
прилучи́лась беда́ зда́рылася бяда́;
2. (быть, оказаться где-л. случайно) прылучы́цца, тра́піцца, натра́піцца;
тут прилучи́лся како́й-то челове́к тут прылучы́ўся (тра́піўся, натра́піўся) не́йкі чалаве́к.
прильну́ть
1. (плотно прижаться) прытулі́цца; прыгарну́цца, прыхіну́цца, прыхілі́цца; (приникнуть) прыпа́сці;
2.
3.
прилю́дно
приля́пать
приля́пывать
приля́пываться