прили́чный
1. (пристойный) прысто́йны;
2. (удовлетворительный) здавальня́ючы; (хороший) до́бры; (неплохой) нядрэ́нны, няке́пскі, неблагі́;
прили́чные за́работки до́брыя (нядрэ́нныя, няке́пскія) заро́бкі;
прили́чные успе́хи здавальня́ючыя (до́брыя, нядрэ́нныя, няке́пскія, неблагі́я) по́спехі;
3. (соответствующий) адпаве́дны;
прили́чная слу́чаю речь адпаве́дная вы́падку прамо́ва;
4. (изрядный) ла́дны, даво́лі вялі́кі; (большой) вялі́кі; (хороший) до́бры;
прили́чное вознагражде́ние даво́лі вялі́кая (вялі́кая, до́брая) узнагаро́да.
приловчи́ться сов., разг. прылаўчы́цца, напрактыкава́цца (на чым), налажы́цца, прызвыча́іцца (да чаго); налаўчы́цца; (набить руку) набі́ць руку́ (на чым); (изловчиться) злаўчы́цца.
приложе́ние ср.
1. (действие) прыклада́нне, -ння ср., прыкла́дванне, -ння ср.; дастасава́нне, -ння ср., дастасо́ўванне, -ння ср., дапасо́ўванне, -ння ср., прымяне́нне, -ння ср.; см. приложи́ть 1, 4;
2. (то, что является добавлением к чему-л.) дада́так, -тку м.;
3. грам. прыда́так, -тка м.
прило́женный
1. прыкла́дзены;
2. прыкла́дзены, прыба́ўлены, дада́дзены;
3. прыкла́дзены;
4. дастасава́ны, дапасава́ны, прыме́нены; см. приложи́ть;
приложи́ть сов.
1. в разн. знач. прыкла́сці, мног. папрыклада́ць, папрыкла́дваць;
приложи́ть тру́бку к у́ху прыкла́сці тру́бку да ву́ха;
приложи́ть компре́сс прыкла́сці кампрэ́с;
приложи́ть к заявле́нию спра́вку прыкла́сці да зая́вы даве́дку;
2. (добавить) разг. прыкла́сці, мног. папрыклада́ць, папрыкла́дваць, прыба́віць, мног. папрыбаўля́ць, дада́ць;
приложи́ть ещё немно́го де́нег прыкла́сці (дада́ць) яшчэ́ тро́хі гро́шай;
3. (направить действие чего-л. на что-л.) прыкла́сці;
приложи́ть всё стара́ние, все си́лы прыкла́сці ўсё стара́нне, усе́ сі́лы;
4. (применить) дастасава́ць, дапасава́ць, прымяні́ць;
приложи́ть тео́рию на пра́ктике дастасава́ць (дапасава́ць, прымяні́ць) тэо́рыю на пра́ктыцы;
◊
ума́ не приложу́ ро́зуму не дабяру́, ра́ды не дам;
приложи́ть ру́ку прыкла́сці руку́.
приложи́ться сов.
1. (приблизиться вплотную чем-л. к чему-л.) прыкла́сці (што);
2. (почтительно поцеловать) пацалава́ць;
3. (нацелиться) злажы́цца, нацэ́ліцца;
4. (выпить) прост. прыкла́сціся;
◊
остально́е прило́жится рэ́шта (аста́тняе) дада́сца.
прилуне́ние прылуне́нне, -ння ср.;
прилуни́ть сов. прылуні́ць;
прилуни́ться прылуні́цца;
прилуня́ть несов. прылуня́ць;