Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

пронзи́тельно нареч.

1. прані́зліва, прарэ́зліва;

пронзи́тельно визжа́ть прані́зліва (прарэ́зліва) вішча́ць;

2. прані́зліва;

3. прані́зліва; см. пронзи́тельный;

пронзи́тельность

1. прані́злівасць, -ці ж., прарэ́злівасць, -ці ж.;

2. прані́злівасць, -ці ж.;

3. прані́злівасць, -ці ж.; см. пронзи́тельный;

пронзи́тельный

1. прані́злівы, прарэ́злівы;

пронзи́тельный крик прані́злівы (прарэ́злівы) крык;

2. (о ветре, холоде и т. п.) прані́злівы;

3. (о глазах, взгляде) прані́злівы;

пронзи́тельный взор прані́злівы по́зірк.

пронзи́ть сов.

1. праніза́ць, праця́ць; (проколоть) пракало́ць, мног. папрако́лваць, прабі́ць, мног. папрабіва́ць;

2. перен. праніза́ць; (пронять) праня́ць; (о чувстве, мысли и т. п. — ещё) праця́ць, ахапі́ць, ура́зіць; разану́ць;

пронзи́ть взгля́дом праніза́ць по́глядам;

э́та весть пронзи́ла мне се́рдце гэ́та ве́стка разану́ла мяне́ па сэ́рцы.

пронивели́рованный пранівелі́раваны;

пронивели́ровать сов. пранівелі́раваць.

прони́занный

1. праніза́ны, пралыга́ны, праця́гнуты;

2. праніза́ны, пралыга́ны;

3. прабі́ты, праня́ты, прако́латы, праця́ты;

4. праня́ты, праніза́ны; см. прониза́ть;

прониза́ть сов.

1. (продеть сквозь что) праніза́ць, пралыга́ць, працягну́ць;

2. (некоторое время) праніза́ць, пралыга́ць;

3. (пробить насквозь) прабі́ць, праня́ць, пракало́ць, праця́ць;

4. перен. (проникнуть внутрь кого-, чего-л.) праня́ць, праніза́ць;

лучи́ со́лнца прониза́ли ли́стья дере́вьев прамяні́ со́нца праня́лі (праніза́лі) лі́сце дрэў;

прониза́ло хо́лодом безл. праніза́ла хо́ладам;

прони́зывание

1. прані́званне, -ння ср., пралы́гванне, -ння ср., праця́гванне, -ння ср.;

2. прабіва́нне, -ння ср., прайма́нне, -ння ср., прако́лванне, -ння ср., праціна́нне, -ння ср.;

3. прайма́нне, -ння ср., прані́званне, -ння ср.; см. прони́зывать;

прони́зывать несов.

1. (продевать сквозь что) прані́зваць, пралы́гваць, праця́гваць;

2. (пробивать насквозь) прабіва́ць, прайма́ць, прако́лваць, праціна́ць;

3. перен. (проникать внутрь кого-, чего-л.) прайма́ць, прані́зваць; см. прониза́ть 1, 3, 4;