Verbum

прире́льсовый прырэ́йкавы.

прире́чный прырэ́чны;

прире́чье прырэ́чча, -чча ср.

пририсо́ванный прырысава́ны; прымалява́ны;

пририсова́ть сов. прырысава́ць; (красками) прымалява́ць;

пририсо́вывать несов. прырысо́ўваць; (красками) прымалёўваць;

пририсо́вываться страд. прырысо́ўвацца; прымалёўвацца.

приро́вненный вы́раўнаваны, зраўнава́ны.

прировня́ть сов. вы́раўнаваць, зраўнава́ць.

приро́да ж.

1. прыро́да, -ды ж.;

материалисти́ческое понима́ние приро́ды матэрыялісты́чнае разуме́нне прыро́ды;

преобразова́ние приро́ды пераўтварэ́нне прыро́ды;

мёртвая приро́да мёртвая прыро́да;

жива́я приро́да жыва́я прыро́да;

2. (сущность, характер) прыро́да, -ды ж., хара́ктар, -ру м., нату́ра, -ры ж.;

он по приро́де до́брый челове́к ён па прыро́дзе (хара́ктары, нату́ры) до́бры чалаве́к;

◊

в приро́де веще́й звыча́йная рэч (натура́льна, звыча́йна);

на ло́не приро́ды на ўло́нні прыро́ды;

игра́ приро́ды гульня́ прыро́ды;

от приро́ды, с приро́ды ад прыро́ды.