Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

накуроле́сить сов., разг. напраку́дзіць, нагарэ́заваць, нагарэ́знічаць, насваво́ліць.

наку́санный накуса́ны, мног. панаку́сваны;

накуса́ть сов. накуса́ць, мног. панаку́сваць;

накуса́ться накуса́цца;

наку́сывать несов. наку́сваць;

наку́сываться страд. наку́свацца.

наку́шаться сов. нае́сціся, пад’е́сці; (напиться) уст., прост. напі́цца.

нала́вливать несов. нало́ўліваць;

нала́вливаться страд. нало́ўлівацца.

налага́ть несов., в разн. знач. наклада́ць, накла́дваць;

налага́ть наказа́ние наклада́ць (накла́дваць) ка́ру (пакара́нне);

налага́ть взыска́ние наклада́ць (накла́дваць) спагна́нне;

налага́ть обя́занность наклада́ць (накла́дваць) абавя́зак; (обязывать) абавя́зваць;

налага́ть запреще́ние наклада́ць (накла́дваць) забаро́ну, забараня́ць;

налага́ть штраф (на кого) наклада́ць (накла́дваць) штраф (на каго), штрафава́ць;