Verbum

прикорнево́й прыкаранёвы;

прикорнева́я часть де́рева прыкаранёвая ча́стка дрэ́ва.

прикорну́ть сов., разг.

1. (прислониться) прытулі́цца, прыхілі́цца, прыхіну́цца; (прилечь) прыле́гчы;

2. (заснуть) прыкархну́ць, засну́ць; (вздремнуть) задрама́ць.

прикоснове́ние ср.

1. дакрана́нне, -ння ср., датыка́нне, -ння ср., до́тык, -ку м.;

2. книжн. (причастность) дачыне́нне, -ння ср.;

прикоснове́нность книжн. даты́чнасць, -ці ж. (да каго, да чаго); прычы́ннасць, -ці ж. (у чым); вінава́тасць, -ці ж. (у чым);

прикоснове́нный які́ (што) ма́е дачыне́нне (да чаго-небудзь); прычы́нны (да каго, да чаго), заме́шаны (у чым), вінава́ты (у чым);

прикосну́ться сов.

1. (дотронуться) дакрану́цца, даткну́цца, крану́ць (што);

2. перен. прычыні́цца (да чаго).

прикочева́ть сов. прыкачава́ць;

прикочёвывать несов. прыкачо́ўваць.

прикра́ивание прыкро́йванне, -ння ср.;

прикра́ивать несов. прыкро́йваць;