Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

приключе́ниеII техн. прыключэ́нне, -ння ср.

приключе́нческий прыго́дніцкі;

приключе́нческая по́весть прыго́дніцкая апо́весць;

приключе́нчество лит. прыго́дніцтва, -ва ср.

приключённый техн. прыклю́чаны.

приключи́ть сов., техн. прыключы́ць.

приключи́тьсяI сов. (случиться) зда́рыцца; (произойти) адбы́цца; ста́цца;

приключи́лась беда́ зда́рылася (ста́лася) бяда́.

приключи́тьсяII сов., техн. прыключы́цца.

прико́ванный прыкава́ны, мног. папрыко́ўваны;

прикова́ть сов., в разн. знач. прыкава́ць, мног. папрыко́ўваць;

прикова́ть у́зника прыкава́ць вя́зня;

страх прикова́л его́ к ме́сту страх прыкава́ў яго́ да ме́сца;

боле́знь прикова́ла его́ к посте́ли хваро́ба прыкава́ла яго́ да ло́жка;

прикова́ть к себе́ о́бщее внима́ние прыкава́ць да сябе́ агу́льную ўва́гу;

прикова́ться прыкава́цца.