Verbum

приклёпываться возвр., страд. прыклёпвацца.

приклонённый прыхі́лены, прыхіну́ты; (пригнутый) прыгну́ты, мног. папрыгіна́ны; (прислонённый) прыту́лены;

приклони́ть сов., разг. прыхілі́ць, прыхіну́ць; (пригнуть) прыгну́ць, мног. папрыгіна́ць; (прислонить) прытулі́ць, мног. папрыту́льваць;

приклони́ть ве́тви де́рева к земле́ прыхілі́ць (прыгну́ць) галі́ны дрэ́ва да зямлі́;

◊

не́где го́лову приклони́ть няма́ дзе галаву́ прытулі́ць;

приклони́ться прыхілі́цца; прыгну́цца, мног. папрыгіна́цца; прытулі́цца, мног. папрыту́львацца;

приклоня́ть несов. прыхіля́ць, прыхіна́ць; (пригибать) прыгіна́ць; (прислонять) прытуля́ць;

приклоня́ться возвр., страд. прыхіля́цца, прыхіна́цца; прыгіна́цца; прытуля́цца.

приключа́ть несов., техн. прыключа́ць.

приключа́ться​^I несов. (случаться) здара́цца; (происходить) адбыва́цца; см. приключи́ться​^I.

приключа́ться​^II несов., страд., техн. прыключа́цца.

приключе́ние​^I ср. прыго́да, -ды ж.