Verbum

прирасти́ть прырасці́ць.

прираще́ние ср.

1. (действие) прырашчэ́нне, -ння ср.; неоконч. прыро́шчванне, -ння ср.;

2. (прирост) прырашчэ́нне, -ння ср.; прыро́ст, -ту м.;

3. лингв., мат. прырашчэ́нне, -ння ср.;

приращённый прыро́шчаны.

прира́щивание прыро́шчванне, -ння ср.;

прира́щивать несов. прыро́шчваць;

прира́щиваться страд. прыро́шчвацца.

приревнова́ть сов. прыраўнава́ць.

прире́з м., спец. прырэ́з, -зу м.; прырэ́зка, -кі ж.; прыраза́нне, -ння ср.;

прире́з земли́ прырэ́з (прырэ́зка) зямлі́.

прире́занный​^I (от прире́зать​^I)

1. прырэ́заны, мног. папрыраза́ны, дарэ́заны; прыко́латы, дако́латы;

2. перарэ́заны, парэ́заны; перако́латы, пако́латы.

прире́занный​^II (от прире́зать​^II) прырэ́заны, мног. папрыраза́ны.