Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прижи́мный техн. прыціскны́.

прижи́мщик прост. прыгнята́льнік, -ка м.;

прижи́мщица прыгнята́льніца, -цы ж.

при́жи́тый прыжы́ты.

прижи́ть сов., разг. прыжы́ць;

прижи́ться

1. прыжы́цца; (освоиться) асво́іцца; (привыкнуть) прывы́кнуць;

2. (о растениях) прыжы́ць, мног. папрыжыва́ць; (приняться) прыня́цца, мног. папрыма́цца.

прижму́ренный прыжму́раны, прымру́жаны, прыплю́шчаны;

прижму́ривание прыжму́рванне, -ння ср., прымру́жванне, -ння ср., прыплю́шчванне, -ння ср.;

прижму́ривать несов. прыжму́рваць, прымру́жваць, прыплю́шчваць;

прижму́риваться возвр., страд. прыжму́рвацца, прымру́жвацца, прыплю́шчвацца;