придава́ться страд.
1. дадава́цца, прыдава́цца;
2. надава́цца, прыдава́цца; см. придава́ть.
придави́ть сов.
1. прыдушы́ць, мног. папрыду́шваць; (прижать) прыці́снуць, мног. папрыціска́ць;
2. перен., прост. прыгне́сці, прыгнясці́, мног. папрыгнята́ць.
прида́вленность прыгне́чанасць, -ці ж.;
прида́вленный
1. прыду́шаны, мног. папрыду́шваны; (прижатый) прыці́снуты, мног. папрыціска́ны;
2. перен. прыгне́чаны, мног. папрыгнята́ны;
прида́вливать несов.
1. прыду́шваць; (прижимать) прыціска́ць;
2. перен. прыгнята́ць;
прида́вливаться страд.
1. прыду́швацца; прыціска́цца;
2. прыгнята́цца; см. прида́вливать.
прида́ние нада́нне, -ння ср.;
прида́ние зако́нной си́лы юр. нада́нне зако́ннай сі́лы.
прида́нница ж., уст. няве́ста з паса́гам.
при́данный
1. (усиленный, прибавленный) дада́дзены, прыда́дзены;
2. (сообщённый чему-л.) нада́дзены, прыда́дзены;
3. воен. прыда́дзены; см. прида́ть.
прида́ное ср.
1. паса́г, -гу м.;
2. (комплект белья) прыда́нае, -нага ср.