Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
авеёилнорстуфхчшыьэюя

прига́рина разг. прыга́рка, -кі ж.

при́гарь ж., прост. прыга́р, -ру м.;

с при́гарью прыгарэ́лы.

пригаса́ть несов. прытуха́ць, прыгаса́ць;

пригаси́ть сов. прытушы́ць, прыгасі́ць.

прига́снуть сов. прыту́хнуць, прыга́снуць;

прига́сший прыту́хшы, прыту́хлы, прыга́слы.

пригаша́ть несов. прыту́шваць, прыга́шваць.

пригвожда́ть несов.

1. прыбіва́ць;

2. перен. прыко́ўваць;

пригвожда́ться страд.

1. прыбіва́цца;

2. прыко́ўвацца; см. пригвожда́ть;

пригвождённый

1. прыбі́ты;

2. прыкава́ны; см. пригвозди́ть;