Verbum

приволо́чь сов., разг. прывалачы́, мног. папрывалака́ць; прыцягну́ць, мног. папрыця́гваць;

приволо́чься прывалачы́ся, прыцягну́цца.

приво́лье прыво́лле, -лля ср.;

приво́льно нареч. прыво́льна;

приво́льный прыво́льны.

привора́живать несов.

1. прываро́жваць, прычаро́ўваць;

2. перен. зачаро́ўваць, захапля́ць, прыва́бліваць;

привора́живаться страд.

1. прываро́жвацца, прычаро́ўвацца;

2. зачаро́ўвацца, захапля́цца, прыва́блівацца; см. привора́живать.

привора́чивать несов.

1. разг. прываро́чваць;

2. (повернув, подъезжать) прост. прываро́чваць, падваро́чваць;

3. (приставать к берегу) прыстава́ць, прыча́льваць;

4. уст., прост. прычаро́ўваць, прываро́жваць;

привора́чиваться страд.

1. прываро́чвацца;

2. прываро́чвацца, падваро́чвацца;

3. прычаро́ўвацца, прываро́жвацца; см. привора́чивать​ ^{1, 2, 4}.

приворожённый

1. прываро́жаны, прычарава́ны;

2. зачарава́ны, захо́плены, прыва́блены; см. приворожи́ть;