Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

набура́вленный насвідрава́ны;

набура́вливать несов. насвідро́ўваць.

набури́ть сов., техн. набуры́ць, насвідрава́ць, мног. панасвідро́ўваць.

набути́ть сов., стр. набуці́ць.

набуха́ние

1. набуха́нне, -ння ср., набрака́нне, -ння ср.; набрыня́нне, -ння ср.;

2. напуха́нне, -ння ср.; см. набуха́ть;

набуха́ть несов.

1. набуха́ць, набрака́ць; (преимущественно от сырости) набры́ньваць;

2. (напухать) напуха́ць.

набу́хлость

1. набу́хласць, -ці ж., набра́класць, -ці ж.;

2. напу́хласць, -ці ж.; см. набу́хший 1, 2;

набу́хлый, см. набу́хший;

набу́хнуть сов.

1. набу́хнуць, набра́кнуць; (преимущественно от сырости) набрыня́ць;

2. (напухнуть) напу́хнуць;

набу́хший

1. прил. набу́хлы, набра́клы; набрыня́лы;

2. прил. напу́хлы; см. набу́хнуть;

3. прич. набу́хлы, набра́клы; напу́хлы.