Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

испо́шлить сов., разг. апо́шліць;

испо́шлиться апо́шліцца.

исправи́мый папра́ўны;

э́то исправи́мо гэ́та мо́жна папра́віць;

исправи́тель папра́ўшчык, -ка м.;

исправи́тельница папра́ўшчыца, -цы ж.

исправи́тельно-трудово́й папра́ўча-працо́ўны.

исправи́тельный папра́ўчы;

исправи́тельные ме́ры папра́ўчыя ме́ры.

испра́вить сов.

1. (починить) папра́віць, адрамантава́ць;

2. (устранить недостатки) вы́правіць; (внести поправки) папра́віць;

испра́виться вы́правіцца;

исправле́ние ср.

1. (действие) папра́ўка, -кі ж., рамантава́нне, -ння ср.;

2. выпраўле́нне, -ння ср.; папра́ўка, -кі ж.;

3. (обязанности) выкана́нне, -ння ср.; неоконч. выко́нванне, -ння ср.; см. исправля́ть;