Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

пригляде́ть сов., разг.

1. (за кем, за чем) панагляда́ць; дагле́дзець (каго, што);

пригляде́ть за детьми́ дагле́дзець дзяце́й;

2. (кого, что) нагле́дзець;

пригляде́ть но́вый га́лстук нагле́дзець но́вы га́льштук;

пригляде́ться прыгле́дзецца.

пригля́дывать несов., разг.

1. (за кем, за чем) нагляда́ць; дагляда́ць (каго, што);

2. (кого, что) нагляда́ць; см. пригляде́ть;

пригля́дываться прыгляда́цца, прыгля́двацца.

пригляну́ть сов., прост., см. пригляде́ть 1.

пригляну́ться сов., разг. спадаба́цца, упадаба́цца; кі́нуцца ў во́чы.

при́гнанныйI (к пригна́тьI) прыгна́ны.

при́гнанныйII (прилаженный) прыгна́ны, дапу́шчаны; см. пригна́тьII.

пригна́тьI сов. прыгна́ць;

пригна́ть ста́до домо́й прыгна́ць ста́так дамо́ў.

пригна́тьII сов. (приладить) прыгна́ць, дапусці́ць;

пригна́ть око́нную ра́му прыгна́ць (дапусці́ць) ако́нную ра́му.