Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

накома́рник накама́рнік, -ка м.

нако́мкать сов., разг. накамячы́ць.

наконе́ц нареч. нарэ́шце, урэ́шце;

наконе́ц-то! нарэ́шце!

наконе́чник накане́чнік, -ка м.;

наконе́чный накане́чны.

нако́панный накапа́ны;

накопа́ть сов. накапа́ць, мног. панако́пваць.

накопи́ровать сов. накапірава́ць и накапі́раваць.

накопи́тель м.

1. (о человеке) скна́ра, -ры м. и ж., жмі́нда, -ды м. и ж.;

2. (об устройстве) спец. накапля́льнік, -ка м.;

накопи́ть сов. назбіра́ць, сабра́ць, назапа́сіць; (приобретая, увеличить) набы́ць, прымно́жыць, намно́жыць; эк. накапі́ць; см. нака́пливать;