Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

глум прост., обл. здзек, род. здзе́ку м., глум, род. глу́му м.

глуми́ться несов. здзе́кавацца, кпіць, глумі́цца (з каго, чаго);

глумле́ние ср. здзек, род. здзе́ку м., здзе́каванне, -ння ср., кпі́ны, -наў ед. нет, глум, род. глу́му м., глумле́нне, -ння ср.;

глумли́во нареч. здзе́кліва;

глумли́вость здзе́клівасць, -ці ж.;

глумли́вый здзе́клівы, кплі́вы.

глупе́ть несов. дурне́ць;

глупе́ц ду́рань, -рня м.;

глупи́ть несов., разг.

1. рабі́ць глу́пства;

2. (дурить) дуры́ць.

глу́по

1. нареч. па-дурно́му, неразу́мна; (бессмысленно) бязглу́зда; (нелепо) недарэ́чна;

2. безл., в знач. сказ. неразу́мна;