Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

нако́ванный накава́ны;

накова́ть сов., в разн. знач. накава́ць;

накова́ться накава́цца.

нако́вка нако́ўка, -кі ж.;

нако́вывать несов. нако́ўваць;

нако́вываться страд. нако́ўвацца.

наковы́рянный накалупа́ны;

наковыря́ть сов., разг. накалупа́ць.

нако́жникI мед., разг. ура́ч (ле́кар, до́ктар) па ску́рных хваро́бах.

нако́жникII (клещ) наску́рнік, -ка м.