Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

накле́иться накле́іцца.

накле́йка ж.

1. (действие) накле́йванне, -ння ср., накле́йка, -кі ж.;

2. (о предмете) накле́йка, -кі ж.; (этикетка) этыке́тка, -кі ж.

наклеймённый наклеймава́ны;

наклейми́ть сов. наклеймава́ць.

наклейно́й накле́йны; накле́ены.

накле́йщик накле́йшчык, -ка м.;

накле́йщица накле́йшчыца, -цы ж.

наклепа́тьI сов., техн. накляпа́ць.

наклепа́тьII сов., разг. (на кого-л.) напаклёпнічаць, узве́сці паклёп, накляпа́ць.

наклёв м.

1. (действие) надзёўбванне, -ння ср.;

2. (наклюнутое место) надзёўб, -бу м.