Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

припе́чь сов.

1. (сильно пригреть) прыпячы́;

2. (дать пригореть) разг. падпалі́ць;

припе́чь хлеб падпалі́ць хлеб.

припёкI м.

1. (пригреваемое солнцем место) прыпёк, -ку м.;

2. (зной) спёка, -кі ж.;

сиде́ть на припёке сядзе́ць на прыпёку.

припёкII (увеличение в весе хлеба после выпечки по сравнению с весом затраченной муки) прыпёк, -ку м.;

дать большо́й припёк даць вялі́кі прыпёк.

припёка / сбо́ку припёка збо́ку прыпёку.

припёртый в разн. знач. прыпёрты; см. припере́ть.

припи́ливать несов. прыпіло́ўваць, падпіло́ўваць.

припили́ть сов. (пиля, подогнать, приладить) прыпілава́ць, падпілава́ць.

припило́вка ж. прыпіло́ўка, -кі ж., падпіло́ўка, -кі ж.; неоконч. прыпіло́ўванне, -ння ср., падпіло́ўванне, -ння ср.

припира́ть несов. (прислонять) прыпіра́ць; см. припере́ть;

припира́ться возвр., страд. прыпіра́цца.