Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

накла́д м., спец.

1. (действие) наклада́нне, -ння ср., накла́дванне, -ння ср.;

2. (ущерб) стра́та, -ты ж., уро́н, -ну м.; про́йгрыш, -шу м.;

оста́ться в накла́де прайгра́ць, стра́ціць, пане́сці стра́ту;

не бу́дешь в накла́де нічо́га не прайгра́еш (не стра́ціш);

накла́дка ж.

1. (действие) наклада́нне, -ння ср., накла́дванне, -ння ср., накла́дка, -кі ж.;

2. (о предмете) накла́дка, -кі ж.;

накладна́я сущ. накладна́я, -но́й ж.;

накла́дно нареч., разг. нявы́гадна; (дорого) до́рага; (убыточно) стра́тна;

накладно́й накладны́;

накладно́й расхо́д накладны́я выда́ткі;

накла́дчик типогр., спец. накла́дчык, -ка м.;

накла́дчица накла́дчыца, -цы ж.

накла́дывание наклада́нне, -ння ср., накла́дванне, -ння ср.; см. накла́дывать;

накла́дывать несов., в разн. знач. наклада́ць, накла́дваць;

накла́дывать лак наклада́ць (накла́дваць) лак;

накла́дывать бинт наклада́ць (накла́дваць) бінт;

накла́дывать дрова́ наклада́ць (накла́дваць) дро́вы;

накла́дывать отпеча́ток наклада́ць (накла́дваць) адбі́так;

накла́дываться возвр., страд. наклада́цца, накла́двацца.