Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

припа́янный прыпая́ны, прылітава́ны;

припая́ть сов.

1. (приделать, прикрепить посредством пайки) прыпая́ць, мног. папрыпа́йваць, уст. прылітава́ць;

2. перен., прост. (употребляется с оттенком усиления в значении: дать, назначить, определить какое-л. наказание) прыпая́ць;

припая́ться прыпая́цца, прылітава́цца.

припе́в в разн. знач. прыпе́ў, -пе́ву м.;

припева́ние прыпява́нне, -ння ср.;

припева́ть несов., разг. прыпява́ць;

жить припева́ючи жыць прыпява́ючы;

припе́вка

1. прыпе́ўка, -кі ж.;

2. (частушка) прыпе́ўка, -кі ж.

припека́ть несов.

1. (сильно пригревать) прыпяка́ць;

2. (давать подгорать) разг. падпа́льваць;

припека́ться

1. (прибавляться при печении) прыпяка́цца;

2. (подгорать) падга́рваць;

3. страд. падпа́львацца; см. припека́ть 2.

припере́ть сов., в разн. знач. прыпе́рці;

припере́ть дверь прыпе́рці дзве́ры;

припере́ть до́ску к стене́ прыпе́рці до́шку да сцяны́;

толпа́ припёрла нас к забо́ру нато́ўп прыпёр нас да пло́та;

он припёр к нам за пять киломе́тров груб., прост. ён прыпёр да нас за пяць кіламе́траў;

це́лый мешо́к припёр на себе́ груб., прост. цэ́лы мяшо́к прыпёр на сабе́;

припере́ть к стене́ прыпе́рці да сцяны́;