припасова́ть сов., ав., техн. прыпасава́ць;
припасо́вка ж., техн. прыпасо́ўка, -кі ж.; прыпасава́нне, -ння ср.; неоконч. прыпасо́ўванне, -ння ср.;
припасо́вывать несов. прыпасо́ўваць;
припасо́вываться страд. прыпасо́ўвацца.
припа́сть сов.
1. (приникнуть) прыпа́сці; (прижаться) прытулі́цца, мног. папрыту́львацца; см. припада́ть 1;
2. разг., уст. (появиться, проявиться с силой) напа́сці, з’яві́цца, паяві́цца;
припа́ла охо́та напа́ла (з’яві́лася, паяві́лася) ахво́та.
припа́сы мн. прыпа́сы, -саў;
боевы́е припа́сы воен. баявы́я прыпа́сы.
припаха́ть сов. прыара́ць.
припа́хиватьI несов., разг. прыпа́хваць.
припа́хиватьII несов. прыво́рваць.