Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

припали́ть сов., разг.

1. прыпалі́ць;

2. (обжечь — ворс, шерсть и т. п.) прысмалі́ць.

припа́ренный прыпа́раны;

припа́ривать несов., прост. прыпа́рваць;

припа́риваться страд. прыпа́рвацца;

припа́рить сов., прост. прыпа́рыць;

припа́рить больну́ю но́гу прыпа́рыць хво́рую нагу́;

припа́рка ж.

1. (действие) прыпа́рка, -кі ж., прыпа́рванне, -ння ср.;

2. (повязка) прыпа́рка, -кі ж.;

как мёртвому припа́рка (помо́жет) як ка́шаль хваро́бе (памо́жа).

припарко́ванный прыпаркава́ны;

припаркова́ть сов., разг. прыпаркава́ць;

припаркова́ться разг. прыпаркава́цца;

припарко́вка ж. прыпарко́ўванне, -ння ср., прыпарко́ўка, -кі ж.;