припа́ивание прыпа́йванне, -ння ср., уст. прыліто́ўванне, -ння ср.;
припа́ивать несов. прыпа́йваць, уст. прыліто́ўваць; см. припая́ть 1;
припа́иваться возвр., страд. прыпа́йвацца, уст. прыліто́ўвацца.
припа́й спец. прыпа́й, -па́ю м.
припа́йка ж.
1. (действие) прыпа́йка, -кі ж., прыпа́йванне, -ння ср., уст. прыліто́ўванне, -ння ср.;
2. (припаянная часть) прыпа́йка, -кі ж., уст. прыліто́ўка, -кі ж.;
припа́йный техн. прыпа́йны.
припалённый
1. прыпа́лены;
2. (обожжённый — о ворсе, шерсти и т. п.) прысма́лены.
припа́лзывать несов. прыпаўза́ць, прыпо́ўзваць.
припа́ливать несов., разг.
1. прыпа́льваць;
2. (обжигать — ворс, шерсть и т. п.) прысма́льваць;
припа́ливаться страд.
1. прыпа́львацца;
2. прысма́львацца; см. припа́ливать;