Verbum

прокуси́ть сов. (насквозь прогрызть) пракусі́ць, мног. папраку́сваць;

проку́сывание праку́сванне, -ння ср.;

проку́сывать несов. праку́сваць; см. прокуса́ть, прокуси́ть;

проку́сываться страд. праку́свацца.

прокути́ть сов.

1. (какое-л. время) прагуля́ць, прап’я́нстваваць;

2. (истратить на кутежи) прагуля́ць, прапі́ць, мног. папрапіва́ць;

прокути́ться разг. прагуля́цца, прапі́цца.

проку́ченный прагуля́ны, прапі́ты;

проку́чивание прагу́льванне, -ння ср., прапіва́нне, -ння ср.;

проку́чивать несов. (тратить на кутежи) прагу́льваць, прапіва́ць;

проку́чиваться страд. прагу́львацца, прапіва́цца.