Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прива́женный

1. прына́джаны;

2. (привлечённый) разг. прыва́блены.

прива́живать несов.

1. прына́джваць; на́дзіць;

2. разг. прына́джваць; (привлекать) разг. прыва́бліваць, ва́біць;

прива́живаться страд.

1. прына́джвацца;

2. прыва́блівацца; см. прива́живать.

прива́л прыва́л, -лу м.;

прива́ленный прыва́лены; см. привали́ть 1;

прива́ливание

1. прыва́льванне, -ння ср.;

2. прыпіра́нне, -ння ср., прыхіна́нне, -ння ср., прыхіля́нне, -ння ср.;

3. прыва́льванне, -ння ср., падплыва́нне, -ння ср.; прыстава́нне, -ння ср.; см. прива́ливать 1—3;

прива́ливать несов.

1. прыва́льваць;

2. (прислонять, опирать) разг. прыпіра́ць, прыхіна́ць, прыхіля́ць;

3. (о судах) мор. прыва́льваць, падплыва́ць; (приставать к чему-л.) прыстава́ць;

4. (приходить, приезжать в большом количестве) прост. прыва́льваць;

5. (приезжать, приходить, прибывать куда-л.) прост. прыпіра́ць, прыпіра́цца, прысо́ўвацца;

прива́ливаться

1. (прислоняться, опираться) разг. прыпіра́цца, прыхіна́цца, прыхіля́цца;

2. разг., см. прива́ливать 3;

3. страд. прыва́львацца; прыпіра́цца, прыхіна́цца, прыхіля́цца; см. прива́ливать 1, 2;

привали́ть сов.

1. прывалі́ць, мног. папрыва́льваць;

привали́ть ка́мень к стене́ прывалі́ць ка́мень да сцяны́;

2. (прислонить, опереть) разг. прыпе́рці, мног. папрыпіра́ць, прыхіну́ць, мног. папрыхіна́ць, прыхілі́ць, мног. папрыхіля́ць;

3. (о судах) мор. прывалі́ць, падплы́сці, падплы́ць; (пристать к чему-л.) прыста́ць;

4. (прийти, появиться в большом количестве) разг. прывалі́ць;

5. (приехать, прийти, прибыть куда-л.) прост. прыпе́рці, прыпе́рціся, прысу́нуцца, прыцягну́цца;

ему́ сча́стье привали́ло яму́ шча́сце прывалі́ла;

привали́ться разг.

1. (прислониться, опереться) прыпе́рціся, прыхіну́цца, прыхілі́цца;

2. см. привали́ть 3.