Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

исполня́ющий

1. прич. які́ (што) выко́нвае; які́ (што) здзяйсня́е; см. исполня́тьI;

2. прил. выко́нваючы;

исполня́ющий обя́занности выко́нваючы абавя́зкі.

исполосо́ванный спаласава́ны;

исполосова́ть сов., разг. спаласава́ць.

испо́льзование выкарыста́нне, -ння ср., скарыста́нне, -ння ср.; (неоконч. действие — ещё) выкарысто́ўванне, -ння ср., скарысто́ўванне, -ння ср.;

испо́льзованный вы́карыстаны, скарыста́ны; ужы́ты;

испо́льзовать

1. сов. вы́карыстаць, скарыста́ць; ужы́ць;

2. несов. выкарысто́ўваць, скарысто́ўваць; ужыва́ць;

испо́льзоваться несов., страд. выкарысто́ўвацца, скарысто́ўвацца; ужыва́цца.

испо́льничать несов., ист. працава́ць напалаві́ну;

испо́льничество ист. пра́ца напалаві́ну;

испо́льный палаві́нны;